گل سرخی زیبا تو گلا پژمرده باد و طوفان شاید غنچه اش را برده تازه و کوچک بود سبز و نشکفته وترد نکند دست کسی غنچه را با خود برد گوش کن(3) می خواند گرم و زیبا بلبل دوستانش هستند غنچه های یک گل(2) کاشکی هیچکسی نکند آنها را(2) تا ببینند همه همه ی گلها را